Ο φάκελος οδεύει προς κλείσιμο γιατί όπως διαρρέεται δεν προσκομίστηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο αλλά αντιθέτως όσοι κλήθηκαν να καταθέσουν επικαλέστηκαν ενώπιων των δικαστικών αρχών είτε ότι είπαν την προσωπική τους άποψη είτε ότι έκαναν γενικόλογες αναφορές στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Είναι άραγε πολιτικά ορθό να λέγεται ότι επιστρατεύονται «υποσχέσεις, εξυπηρετήσεις, εξασφαλίσεις, ακόμη και διορισμοί συγγενών , όλα τα γνωστά δηλαδή του ελληνικού πολιτικού συστήματος» και εν συνεχεία ….σιωπή για την ταμπακιέρα;
Είναι άραγε «αθώο» να γίνεται δημόσια επίκληση σε δημοσίευμα με την φράση: «Υπάρχουν κάποιοι φίλοι σας επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν βγάλει κουμπαρά ειδικού σκοπού για να μαζευτούν οι 180. Έτσι διάβασα» αλλά να υποσημειώνεται εκ των υστέρων ότι δεν υιοθετείται η καταγγελία του δημοσιεύματος αλλά αναδεικνύεται για να διαψευστεί από την Κυβέρνηση;
Δυστυχώς η εν λόγω υπόθεση ανέδειξε εκ νέου τον αυτοεγκλωβισμό του πολιτικού προσωπικού σε πολιτικάντικες μεθοδεύσεις προηγούμενων χρόνων. Τότε που η λάσπη στον ανεμιστήρα και η άγρα πρόσκαιρων πολιτικών εντυπώσεων επισκίαζε την ουσία της πολιτικής. Τότε που η «τηλεοπτική ατάκα» κέρδιζε τον μεστό πολιτικό λόγο. Τότε που ζούσαμε την φούσκα της «Ανάπτυξης» και του «Εκσυγχρονισμού» καλά ναρκωμένοι ή και εκούσια υπνωτισμένοι από όσους πουλούσαν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και εμείς τις αγοράζαμε! Πόσες θα αγοράσουμε ακόμη;