Δύο βαριά «χτυπήματα», που θα αποξηράνουν τελείως την ήδη στεγνή από ρευστότητα αγορά, επεξεργάζεται η Κυβέρνηση, για να ενισχύσει τις εισπράξεις των Ταμείων, στο πλαίσιο της παρέμβασης για την βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού, για την οποία πιέζει το κουαρτέτο των δανειστών που επιστρέφει στην Αθήνα.
Οι επιπτώσεις θα είναι μεγάλες, διττές και αντιφατικές, με ενίσχυση μεν των εισπράξεων των Ταμείων, αλλά και με αποψίλωση της ρευστότητας που έχει απομείνει στους επαγγελματίες για να κινούνται, σε βαθμό που μάλλον θα τεθεί θέμα νέου μπαράζ λουκέτων, όπως λένε άνθρωποι τη αγοράς.
Προκαταβολή εισφορών στον ΟΑΕΕ
Όπως είπε ο Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τάσος Πετρόπουλος, μιλώντας στο Mega, η μία βαθιά παρέμβαση αφορά αυτοαπασχολούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες κι επιχειρήσεις κάθε μορφής. Μέσω του συστήματος TAXISnet και δεδομένης της προώθησης συναλλαγών με πλαστικό χρήμα, για κάθε απόδειξη που θα κόβουν και κάθε πληρωμή τους, η τράπεζα θα παρακρατά ένα μέρος του ποσού (ποσοστό επί της απόδειξης).
Αυτό θα αποδίδεται στον ΟΑΕΕ, ως προκαταβολή-«έναντι» των μηνιαίων εισφορών που θα πρέπει να καταβάλλουν στο Ταμείο, με το υπόλοιπο ποσό των εισφορών, εφόσον υπάρχει, να εξοφλείται στο τέλος του μήνα.
Μηνιαία απόδοση εισφορών υπαλλήλων
Η δεύτερη και ίσως ακόμη μεγαλύτερη «βόμβα», είναι το σχέδιο της Κυβέρνησης που αφορά στην καταβολή από τον εργοδότη μέσω της τράπεζας, κάθε μήνα, μαζί με τον μισθό, των ασφαλιστικών εισφορών του εργαζόμενου – αυτών που έχει παρακρατήσει από τον υπάλληλο και αυτών που πρέπει να δώσει ο εργοδότης – που ουσιαστικά σημαίνει την μηνιαία πληρωμή των εισφορών στο Ταμείο, ενώ σήμερα αυτή η υποχρέωση είναι τριμηνιαία.
Στόχος είναι να ενισχυθούν το δυνατόν περισσότερο και ταχύτερα οι εισπράξεις κι η ρευστότητα των Ταμείων, όμως – κι ίσως αυτό δεν το έχουν εξετάσει καλά στην Κυβέρνηση - παράλληλα θα στεγνώσουν τελείως από ρευστό οι επιχειρήσεις και θα «εκπνεύσει» η αγορά που ήδη «πνέει τα λοίσθια».
«Αποξήρανση» της ήδη …στεγνής αγοράς
Κι αυτό διότι, οι επαγγελματίες με την έκτακτη, την προκαταβολική απόδοση της δικής τους εισφοράς, θα «χάνουν» αφού δεν θα φτάνει στα χέρια τους, ένα σημαντικό μέρος του ούτως ή άλλως μικρού τζίρου τους, που περιμένουν ως μάνα εξ ουρανού για να χρησιμοποιήσουν ως κεφάλαιο κίνησης και ουσιαστικά επιβίωσης τους.
Αυτή την συνέπεια πρέπει να την πολλαπλασιάσει κάποιος, λένε άνθρωποι της αγοράς, για να μπορέσει να αποτυπώσει το πόσο πολύ θα στεγνώσει από κεφάλαια κίνησης η μικρή ή μεγάλη επιχείρηση που αντί για συνήθως κάθε τρεις μήνες, πλέον θα καλείται κάθε μήνα να πληρώνει τις εισφορές των υπαλλήλων της, και πόσο πολύ θα …ξεμείνει με απλά λόγια από «καύσιμα» για να λειτουργήσει ή ίσως και για να αναπτυχθεί, προσφέροντας νέες θέσεις εργασίας ή δίνοντας δουλειά σε περισσότερους κρίκους της εμπορικής αλυσίδας.
Η "παράλληλη παγίδα"
Υπάρχει, λένε ορισμένοι, ακόμη ένα σκληρό ενδεχόμενο: ο εργοδότης που δεν έχει κεφάλαια και πρέπει να βάλει στην τράπεζα μισθό και εισφορές του υπαλλήλου, να πληρώσει στο τέλος του μήνα μόνο τις εισφορές - για να μην έχει «παρατράγουδα» με το Ταμείο - και να μην καταβάλλει ή να δώσει ως έναντι, μέρος του μισθού στο προσωπικό του, «φουσκώνοντας» έτσι ακόμη περισσότερο τις αρνητικές επιπτώσεις τέτοιου είδους μέτρων.