«Ο Πούτιν δεν έσωσε την Κύπρο, δεν μπορεί να σώσει ούτε και την Ελλάδα» γράφουν οι Moscow Times που μέσα από μια ανάλυση προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα αν ο Ρώσος Πρόεδρος μπορεί να σώσει τον Έλληνα Πρωθυπουργό.
Η εφημερίδα φέρνει ως παράδειγμα την Κύπρο αναφέροντας ότι η τελευταία φορά που μια χώρα της Μεσογείου προσέτρεξε στη Ρωσία για βοήθεια, τη στιγμή που πιεζόταν από την Ευρώπη, ήταν η Κύπρος. Μόνο που ο τότε υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Μιχάλης Σαρρής (τον Μάρτιο του 2013), επέστρεψε στο νησί με άδεια χέρια.
«Τα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας καθιστούν απίθανη οποιαδήποτε μεγάλη προσφορά σε ποσά. Ο πληθωρισμός αυτή τη στιγμή τρέχει στα επίπεδα των αρχών του 2000, ενώ οι οικονομικοί αναλυτές προβλέπουν μια οικονομική συρρίκνωση της τάξης του 5% για το 2015, ενώ τα αποθεματικά -μετά την κατάρρευση της αξίας του ρουβλιού-, έχουν μειωθεί στο ελάχιστο των τελευταίων οκτώ ετών», αναφέρει το άρθρο.
Όπως σημειώνεται στο άρθρο, οι εμπειρογνώμονες, οι Ευρωπαίοι αξιωματικοί και οι ηγέτες της Ευρωζώνης αναφέρουν πως η πιθανότητα να υπάρχει σημαντική οικονομική ενίσχυση του Κρεμλίνου προς την Αθήνα, έτσι ώστε να μπει η Ελλάδα στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, είναι μικρή.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ινστιτούτου Παγκοσμιοποίησης και Κοινωνικών Κινημάτων, Βασίλι Κολτάσοφ, «η Μόσχα θα μπορούσε να δώσει στην Ελλάδα κάποια χρήματα, αλλά δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματά της». Άρα, το πιο πιθανό είναι να υπάρξει μια μερική άρση του εμπάργκο τροφίμων της Μόσχας στις ευρωπαϊκές εισαγωγές, κάτι που θα επιτρέπει στην Ελλάδα να εξάγει τα γεωργικά προϊόντα της (ιδιαιτέρως φράουλες και ροδάκινα) και να βρει Ρώσους αγοραστές. Αυτή θα ήταν μια συμβολική νίκη για τον Τσίπρα.
Όπως σημειώνει το άρθρο, οποιαδήποτε σημαντική επένδυση της Ρωσίας στην Ελλάδας, θα αυξήσει την οργή των Βρυξελλών καθώς ήδη ΕΕ και ΗΠΑ έχουν εκφράσει, την ανησυχία τους για την πιθανότητα να εμπλακούν ρωσικές εταιρείες σε βασικές ελληνικές υποδομές.
Οι ειδικοί, ωστόσο, επισημαίνουν ότι οι ελληνο-ρωσικές σχέσεις συχνά υπόσχονται περισσότερα από ό, τι προσφέρουν και ότι η Αθήνα περιορίζεται, πάντα, στις συνεργασίες της τόσο στην ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ.