Η ισλαμική εφημερίδα Yeni Safak σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της με τίτλο «Έτσι δηλητηρίασαν τον Ατατούρκ» αναφέρεται σε αρχειακό υλικό που αφορά στα πραγματικά αίτια θανάτου του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.
Σύμφωνα με αυτό, όχι μόνο επαληθεύεται η υποψία «που ψιθυρίζεται εδώ και 77 χρόνια» ότι ο Ατατούρκ είχε δηλητηριαστεί, αλλά αποδεικνύεται επίσης ότι είχε πέσει θύμα συνωμοσίας του Ισμέτ Ινονού, ο οποίος ευθύνεται για το θάνατό του.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο προσωπικός γιατρός του Bulent Ecevit, Mucahit Pehlivan, είχε πριν χρόνια προτείνει να ανοίξει ο τάφος του Ατατούρκ και να γίνει τεστ DNA στη σωρό του, με το σκεπτικό ότι ο Ατατούρκ είχε δηλητηριαστεί. Σύμφωνα με την εφημερίδα, το γεγονός ότι ο Ατατούρκ δηλητηριάστηκε στοιχειοθετείται από δύο κυρίως έγγραφα, όπου αναφέρονται τα εξής:
Ο υπουργός Οικονομικών της τότε κυβέρνησης του Ατατούρκ, Sukru Kaya, στις 30 Ιουνίου 1938 σε επιστολή που είχε αποστείλει στον Ismet Inonu, έγραφε: «Είμαι της άποψης ότι ο γιατρός που ορίσατε πράττει άξια το έργο του… Όσο περνούν οι μέρες η αρρώστια του προέδρου προχωράει, λυπούμαι πολύ όσο βλέπω τα μέτρα που λαμβάνονται εις βάρος σας. Ο πρόεδρος έχει εκφράσει παράπονα για τους γιατρούς. Επιθυμεί να απομακρυνθούν από κοντά του όλοι οι αλλοδαποί γιατροί, προτιμάει Τούρκους γιατρούς… Όλα βαίνουν καλώς και καθετί έχει πάρει την πορεία του. Όλοι μας επιθυμούμε να σας δούμε πρόεδρο. Φιλώ τη χείρα σας με σεβασμό».
Σύμφωνα με τα έγγραφα, στα οποία απέκτησε πρόσβαση η Yeni Safak, ο Hıfzı Oguz Bekata, ως Υπουργός Εσωτερικών από το 1962, ζήτησε την επιστημονική άποψη του γιατρού Lebit Yurdoglu, βοηθού του Γενικού Γραμματέα του CHP, ο οποίος σε επιστολή του στις 18 Οκτωβρίου 1962 γράφει:
«Επιχειρώντας να προσεγγίσω το θέμα, διαπίστωσα ότι δεν είναι μόνο η καθυστερημένη διάγνωση, αλλά και ότι δεν χρησιμοποιήθηκε η δέουσα φαρμακευτική αγωγή. Διαπίστωσα ότι χρησιμοποιήθηκαν 43 μπουκαλάκια κινίνο που χρησιμοποιούνται στις περιπτώσεις όσων πάσχουν από ελονοσία. Κάθε γιατρός γνωρίζει ότι στις περιπτώσεις που χρησιμοποιείται τόση ποσότητα επέρχεται ανεπανόρθωτη βλάβη στο συκώτι. Έχω την πεποίθηση ότι η χρήση αυτών φαρμάκων έγινε συνειδητά». Και καταλήγει : «Είμαι κι εγώ της άποψης ότι οι γιατροί Eppinger, Bergman, Dr. Fissinger, Dr. Neset Irdelp έπραξαν πλημμελώς τα ιατρικά τους καθήκοντα».