Πολιτική
Κίνημα Αλλαγής: Ομόφωνα “ναι” στην υποψηφιότητα Σακελλαροπούλου
Η απόφαση ελήφθη στην κοινή συνεδρίαση της Κ.Ο. και του Πολιτικού Συμβουλίου, στα γραφεία της Χαριλάου Τρικούπη.
Υπέρ της υποψηφιότητας της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας θα ψηφίσει το Κίνημα Αλλαγής.
Η απόφαση ελήφθη ομόφωνα πριν από λίγο, στην κοινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, κατόπιν εισήγησης της Προέδρου, Φώφης Γεννηματά.
Τι αναφέρει το ΚΙΝΑΛ
"Η κοινή συνεδρίαση Πολιτικού Συμβουλίου και Κοινοβουλευτικής Ομάδας, έβγαλε την ομόφωνη απόφαση για την στήριξη της υποψηφιότητας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου για ΠτΔ. Είναι μια γυναίκα από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, με σημαντική προσφορά στη δικαιοσύνη, εξαιρετική νομική κατάρτιση και αποδεδειγμένη, εμφατική ανεξαρτησία. Δεν είναι πολιτικό πρόσωπο, ωστόσο έχει τα χαρακτηριστικά να εκπληρώσει με επιτυχία τη συνταγματική της αποστολή ως πρώτη γυναίκα Πρόεδρος. Είναι μια προοδευτική προσωπικότητα Ανέκαθεν -και μέσα στους κόλπους της δικαιοσύνης αλλά και ευρύτερα- θεωρούνταν μια προοδευτική δικαστής.
Τον Οκτώβριο 2018 προτάθηκε από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως η πρώτη Προέδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας στα 91 έτη λειτουργίας του Δικαστηρίου. Ήταν ίσως η μόνη αξιοκρατική και ελπιδοφόρα επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης, που το Κίνημα Αλλαγής εξ αρχής χειροκρότησε.
Ο πατέρας της υποψηφίας ΠτΔ, Νικόλαος Σακελλαρόπουλος, Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, υπήρξε ένας δικαστής ισχυρών δημοκρατικών φρονημάτων, σε μια εποχή πολιτικά ταραχώδη. Αντέδρασε στην ποδηγέτηση της Δικαιοσύνης από την τότε δεξιά, ενώ, ως μέλος της σύνθεσης του Ειδικού Δικαστηρίου, συνέβαλε με θάρρος και αποφασιστικότητα στην αποκάλυψη της αλήθειας και την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου. Εκφράζει τις ιδέες του Κράτους Δικαίου, του πολιτικού φιλελευθερισμού και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η κ. Σακελλαροπούλου έχει συνδέσει το όνομά της με την υπεράσπιση των συνταγματικών ελευθεριών και των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Υπήρξε δικαστής με σπουδαίο έργο στην προστασία του περιβάλλοντος, της ισότητας των φύλων και εν γένει των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σύγχρονη εποχή.
Ήταν παρούσα στα χρόνια της κρίσης. Η κρίση που συνεχίζει να ταλαιπωρεί την Ελλάδα δεν είναι μονοδιάστατα οικονομική. Είναι βαθύτερα θεσμική. Η κ. Σακελλαροπούλου ήταν παρούσα από τη δική της θέση στο συλλογικό αγώνα για την υπεράσπιση των θεσμών της Πολιτείας και ιδίως της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Αντιστάθηκε στην προσπάθεια των κυβερνητικών και επιχειρηματικών κύκλων να χειραγωγήσουν τη Δικαιοσύνη.
Αναμετρήθηκε με τον δικαστικό λαϊκισμό. Και εξέφρασε με θάρρος την ισχυρή αντίθεσή της στην προβληματική και αντι-θεσμική λειτουργία του Δικαστηρίου την περίοδο 2016-2018. Παραιτήθηκε από την Ένωση Δικαστικών Λειτουργών ΣτΕ -τον Σεπτέμβριο 2016- διαμαρτυρόμενη για τις επιλογές του τότε Προέδρου του Δικαστηρίου κ. Νικολάου Σακελλαρίου, ιδίως σε σχέση με τον χειρισμό της υπόθεσης για τον διαγωνισμό παραχώρησης τηλεοπτικών αδειών -αντέδρασε στη συνεχή αναβολή της δίκης.
Εξ άλλου, επέδειξε σύνεση και πολιτικό ρεαλισμό, μετέχοντας στη σύνθεση του ΣτΕ που έκρινε συνταγματικό το πρώτο μνημόνιο ως «δίκαιο της ανάγκης» για να μείνει η χώρα όρθια, μέσα στην Ευρώπη.
Έχει σημαντική σταδιοδρομία, με δικαστικό ήθος και ακεραιότητα
Ως Σύμβουλος της Επικρατείας ήταν εισηγήτρια σε πολλές μεγάλες υποθέσεις όπως είναι η υπόθεση του Ασωπού Ποταμού, όπου είχε ταχθεί κατά των ρυπογόνων βιομηχανιών, η εκτροπή του Αχελώου Ποταμού στον Θεσσαλικό Κάμπο, την οποία ανέστειλε το 2013, των μεταλλείων Χρυσού στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, στα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας που με εισήγησή της διασώθηκαν ως διατηρητέα κ.α.
Εν τέλει, είναι μια σύγχρονη και δυναμική γυναίκα, με σημαντικό επιστημονικό έργο και θα στηρίξουμε ομόφωνα την επιλογή της.
"Καμία συναίνεση σε κανένα ουσιαστικό θέμα από τον Πρωθυπουργό"
Η πρόταση του Πρωθυπουργού για την ΠτΔ δεν μπορεί να καλύψει την αποδεδειγμένη πια διάθεσή του να μην επιχειρήσει ευρείες συναινέσεις στα μεγάλα σημαντικά ζητήματα.
Δεν το έκανε στον εκλογικό νόμο, που καθορίζει το ύφος της πολιτικής αντιπαράθεσης. Δεν το κάνει στα εργασιακά που υποθάλπτει την εργασιακή ασυδοσία. Δεν το κάνει στα Εθνικά Θέματα, εκεί που μια στιβαρή Εθνική θέση θα μας βγάλει από διαπραγματευτικά αδιέξοδα, που φέρνουν την Ελλάδα απομονωμένη από τα διεθνή φόρα και τη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης να μένει αμανάτι. Δεν το έκανε στο προσφυγικό, που αγνοεί δημιουργικές προτάσεις και επιμένει σε μια ανερμάτιστη διαχειριστική προσέγγιση, που αντί να ανακουφίζει, επιτείνει την κρίση.
Άρα ας αφήσει τα περί δήθεν πολιτικής συναίνεσης και ας επικεντρωθεί σε μια πραγματική, ουσιαστική πολιτική και κοινωνική συναίνεση στις μεγάλες προκλήσεις της χώρας και των αναγκών των πολιτών που σήκωσαν το βάρος της κρίσης".
