Πολιτισμός

Ο Λάνθιμος σκηνοθετεί ένα ατμοσφαιρικό γοτθικό γουέστερν

Ο καταξιωμένος Έλληνας σκηνοθέτης θα «συναντηθεί» και πάλι επανενώνεται με τον σεναριογράφο της «Ευνοούμενης» Τόνι ΜακΝαμάρα.

Ο Γιώργος Λάνθιμος επανενώνεται με τον σεναριογράφο της «Ευνοούμενης» Τόνι ΜακΝαμάρα για τη διασκευή του γοτθικού μυθιστορήματος του Ρίτσαρντ Μπράιγκανγκ «Το Τέρας των Χώκλιν», που εκδόθηκε το 1974.  Το εγχείρημα υποστηρίζεται από τη εταιρείες New Regency και Element Pictures.

Το βιβλίο του Ρίτσαρντ Μπρότιγκαν είναι ένα ατμοσφαιρικό γοτθικό γουέστερν με στοιχεία παρωδίας και μαύρου χιούμορ, και αφορά την πρόσληψη δύο περιθωριακών πιστολέρο από ένα 15χρονο κορίτσι, προκειμένου να σκοτώσουν το τέρας που ζει κάτω από το υπόγειο του σπιτιού μιας νεαρής γυναίκας.

Ο Έλληνας δημιουργός πρόκειται να σκηνοθετήσει το έργο, για το οποίο παλαιότερα είχαν δηλώσει ενδιαφέρον διάφοροι σημαντικοί σκηνοθέτες του Χόλυγουντ, όπως οι Τιμ Μπάρτον και Χολ Άσμπι, σύμφωνα με τη «Ναυτεμπορική».

Τα νέα για το «Το Τέρας των Χώκλιν» έρχονται σε μια σημαντική στιγμή για τον Τόνι ΜακΝαμάρα, που ήδη έχει κερδίσει διθυραμβικές κριτικές για τη δημιουργία της νέας κωμωδίας εποχής «The Great», με πρωταγωνιστές τους Ελ Φάνινγκ και Νίκολας Χουλτ. Ο ΜακΝαμάρα έχει, επίσης, γράψει μαζί με την Ντέμπορα Ντέιβις το σενάριο της «Ευνοούμενης». Για αυτό το έργο, ήταν υποψήφιοι για το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου και κέρδισαν το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στα Βρετανικά Ανεξάρτητα Κινηματογραφικά Βραβεία (BIFTA) και στα Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA).

Η υπόθεση του έργου θα μας μεταφέρει στην ερημιά των Νεκρών Λόφων, στο Ανατολικό Όρεγκον, εκεί όπου βρίσκεται η Έπαυλις των Χώκλιν, γεμάτη βικτωριανά έπιπλα και πολύτιμους βικτωριανούς πίνακες. Είναι το σπίτι των δύο δεσποινίδων Χώκλιν, που είναι πεντάμορφες, γενναιόδωρες στον έρωτα και πανομοιότυπες. Το σπίτι, όμως, στεγάζει κι έναν ανεπιθύμητο επισκέπτη. Δύο επαγγελματίες δολοφόνοι, ο Γκρηρ και ο Κάμερον, αναλαμβάνουν να τον βγάλουν από τη μέση.

Στην κριτική τους, οι Sunday Times σημειώνουν για το μυθιστόρημα του Μπρότιγκαν: «Μοιάζει σαν “γουέστερν σπαγγέτι”, διασταυρωμένο με κάτι λίγο από Φρανκενστάιν, που το παρακολουθείς θολωμένος από όπιο».