ΚΑΝΙΜΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Επιστροφή στο “Κείον νόμιμον” από κοντόφθαλμους ηγέτες
*Ο Μιχάλης Κανιμάς είναι δημοσιογράφος
Η πολιτική ορισμένων ηγετών στην αντιμετώπιση του κορονοϊού και των συνεπειών της θανατηφόρας πανδημίας θυμίζει το «Κείον νόμιμον», το νόμο που θεσπίστηκε στην Κέα για την εξαναγκαστική με νόμο αυτοκτονία των άνω των εξήντα ετών κατοίκων του νησιού. Σκοπός του μέτρου, που πάρθηκε όταν η Κέα πολιορκούνταν από τους Αθηναίους, ήταν η εξοικονόμηση πόρων ζωής για τους νεότερους, για να απαλλαγούν ,οι κάτοικοι της περιοχής από τα «άχρηστα στόματα», όπως αναφέρεται σε συγγράμματα της εποχής.
Μία τακτική που δεν διαφέρει σε τίποτε από τις συνθήκες που επικράτησαν τις ημέρες αιχμής σε ευρωπαϊκά νοσοκομεία, όπου οι γιατροί αναγκάζονταν να επιλέξουν ποιον θα βάλουν στην Εντατική για να σωθεί και ποιον θα αφήσουν εκτός για να πεθάνει, αφού είχαν «φρακάρει» προ πολλού οι ΜΕΘ.
Η πολιορκία της Κέας θυμίζει ένα άλλο περιστατικό από την περσική Ιστορία. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, στην πολιορκία της Βαβυλώνας από τους Πέρσες τον 6ο αιώνα π.Χ. οι επαναστατημένοι Βαβυλώνιοι συγκέντρωσαν κι έπνιξαν όλες τις γυναίκες, εκτός από τις μανάδες τους και μία γυναίκα την οποία κράτησε καθένας για να του ετοιμάζει το φαγητό του.
Υπήρχε πραγματικά η συνήθεια να θανατώνονται οι γέροντες (και οι ασθενείς) κυρίως σε ινδοευρωπαϊκούς λαούς, υπαρκτούς ή μυθικούς. Πρωτόγονος και βίαιος ο τρόπος με τον οποίο τους θανάτωναν, συχνά όταν γίνονταν εξήντα ή εβδομήντα ετών.
Χιλιάδες χρόνια από τότε , οι εξελίξεις στην πανδημία του κορονοϊού έφεραν και πάλι τον άνθρωπο στη θέση του…θεού- αυτού τέλος πάντων που αποφασίζει ποιος θα πεθάνει και ποιος θα ζήσει.
Ένας 67χρονος καρκινοπαθής, ενώ ήταν έτοιμος να χειρουργηθεί για αφαίρεση όγκου από τον οισοφάγο, μια επέμβαση που θα του έσωζε τη ζωή, είδε μία γυναίκα που μόλις είχε φτάσει στα επείγοντα να του παίρνει τη θέση στο χειρουργικό κρεβάτι.
Την απόφαση αυτή έλαβαν οι γιατροί καθώς το νοσοκομείο διέθετε μόνο ένα κρεβάτι στην Εντατική του νοσοκομείου St Mary's στο Πάντινγκτον του Λονδίνου. Τι απέγινε ο 67χρονος; Χειρουργήθηκε την επομένη και πέθανε από τις επιπλοκές…
Από την αρχή κιόλας της υγειονομικής κρίσης, η Ελλάδα που είχε το θάρρος και την πρόνοια να λάβει εγκαίρως όλα τα μέτρα, διεκήρυξε δια του καθηγητή Τσιόδρα ότι οι Έλληνες, σε αντίθεση με άλλους λαούς, δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τους πατεράδες και τους παππούδες τους:
«Το θαύμα της ιατρικής επιστήμης του 2020 είναι η παράταση της ποιοτικής επιβίωσης των μανάδων και των πατεράδων μας. Άλλοι είναι γιαγιάδες και παππούδες. Τους σεβόμαστε όλους. Τους προστατεύουμε όλους. Δεν μπορούμε να υπάρχουμε χωρίς αυτούς», είπε ο Σωτήρης Τσιόδρας.
Και να φανταστεί κανείς ότι πριν από μερικά χρόνια διεθνείς έρευνες χαρακτήριζαν
την Ελλάδα ως μια από τις χειρότερες χώρες για να ζουν οι πολίτες άνω των 60 ετών. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της διεθνούς οργάνωσης Help Age International, για την ποιότητα της ζωής των ηλικιωμένων (2015), η Ελλάδα κατέχει την 79η θέση μεταξύ 96 χωρών, όσον αφορά στην κοινωνικο-οικονομική ευημερία, κάτω από τη Βενεζουέλα και τη Νότια Αφρική.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων ηλικίας 60 ετών είναι 24 έτη και το προσδόκιμο ζωής με καλή υγεία τα 17,4 έτη, πολύ κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Κατά τα άλλα, όλη η ανθρωπότητα έβγαλε το καπέλο στην Ελλάδα για την επιτυχία της στην αντιμετώπιση του κορονοϊού…
