ΚΑΝΙΜΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Ο Κωνσταντίνος, ο Κυριάκος και οι εκλογές

*Ο Μιχάλης Κανιμάς είναι δημοσιογράφος.

Ο πρωθυπουργός διαψεύδει την πιθανότητα να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, ενδεχόμενο που, κατά μεν τον Αλέξη Τσίπρα θα καταστεί αναπόφευκτο το φθινόπωρο, λόγω  «κραχ» στην οικονομία, κατά δε άλλους είναι η σωστή κίνηση, επειδή η Ν.Δ. πρέπει να «τελειώσει τον ΣΥΡΙΖΑ», τώρα που όλες οι δημοσκοπήσεις την φέρουν… καβάλα στο άλογο. 

Αν ο Κυριάκος έχει προβληματιστεί, έστω και κατ’ ελάχιστον, πάνω στο ενδεχόμενο εκλογών, αποκλείεται να μην έχει πάει το μυαλό του σε ένα «πάθημα» του πατέρα του. 

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έχει παραδεχθεί ότι το μοναδικό σφάλμα της πρωθυπουργίας του (1990-1993) ήταν ότι δεν οδήγησε τη χώρα σε εκλογές το 1992, αμέσως μετά την επιστροφή του από τη Λισαβώνα, όπου είχε πετύχει τους όρους για το Σκοπιανό.

Για όσους αναρωτιούνται τι σχέση έχει το 1992 με το 2020, σημειώνω τα εξής:

Μοιάζουν σε αρκετά σημεία οι δύο πολιτικές περίοδοι, όπου έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο δύο εκλογικοί νόμοι:

• αυτός που θέσπισε το 1988 ο Μένιος Κουτσόγιωγας και ήταν ένα σύστημα απλής αναλογικής, για να μην αναδειχθεί ποτέ πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και
• αυτός που ψήφισε το 2018 ο Αλέξης Τσίπρας, για να αποκλείσει επανεκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεδομένου ότι λόγω συνταγματικού κωλύματος, ο εκλογικός του νόμος, που καθιερώνει επίσης ένα σύστημα απλής αναλογικής, δεν μπορούσε να ισχύσει από τις πρώτες εκλογές μετά την ψήφιση του. 

Παρά τα εμπόδια, αμφότεροι οι Μητσοτάκηδες ανέβηκαν στην εξουσία, με μεγάλη πλειοψηφία και με πρώτο μέλημα τους να ψηφίσουν έναν καινούργιο εκλογικό νόμο, πάντα στη λογική της ενισχυμένης αναλογικής.  

Μόνο που ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν πρόλαβε να τον χαρεί. Παρά τις πιέσεις από στελέχη του κόμματος του, απέφυγε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για να εκμεταλλευθεί την ευνοϊκή για την κυβέρνηση του συγκυρία, κυρίως λόγω διαφωνιών του τότε προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή. 

Να δούμε τι είχε δηλώσει για το θέμα αυτό στις 5 Μαΐου του 1999, σε συνέντευξη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και στον Γιώργο Παπαχρήστο:

«Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση εκείνη, έχετε μετανιώσει για κάτι που δεν κάνατε;

Αυτό για το οποίο μετανόησα είναι ότι δεν έκανα τις εκλογές το 1992, γυρνώντας από τη Λισαβώνα, όταν είχα πετύχει τους όρους για το Σκοπιανό.

Και γιατί δεν τις κάνατε τότε;

Δεν τις έκανα τις εκλογές για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος ήταν ότι αισθανόμουν πράγματι και εγώ ότι ο ελληνικός λαός είχε κουραστεί από τις τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις. Και ο δεύτερος λόγος ήταν ότι είχα αντιδράσεις και μέσα στο κόμμα μου, αλλά προπαντός είχα αντιδράσεις από τον Κ. Καραμανλή. Είχα απόλυτη αντίρρηση από τον κ. Καραμανλή. Μπορούσα βέβαια να κάνω εκλογές κόντρα στη θέλησή του, ήταν υποχρεωμένος μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1986 να μου δώσει τη διάλυση της Βουλής όταν τη ζητούσα, αλλά δεν ήθελα να έρθω σε ρήξη μαζί του».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε έγκαιρα το όπλο παρά πόδα, ψηφίζοντας τον δικό του εκλογικό νόμο, για να θέσει, όποτε αυτός κρίνει, σε ενέργεια το προεκλογικό του σχέδιο για διπλές εκλογές. 

Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει. Μπορεί να μην χρειαστούν διπλές εκλογές, ούτε καν εκλογές αν η οικονομική κρίση είναι τέτοια που να μην σηκώνει τέτοιες πολυτέλειες. 

Η πολιτική συγκυρία μπορεί να ευνοεί σήμερα τον Κυριάκο, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί όμως τι θα συμβεί αύριο. Ο πατέρας του, από κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού μέχρι το 1992, ένα χρόνο αργότερα, το 1993, έχασε  όχι μόνο τις εκλογές, αλλά και την ηγεσία του κόμματος του…