ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Απαξίωση της πολιτικής ή εύκολη και δοκιμασμένη λύση;

Ο Γιώργος Γρηγοριάδης γράφει για τους υποψήφιους στα ευρωψηφοδέλτια και το δίλλημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι ψηφοφόροι για τις επιλογές τους.

Από τη μια τα κόμματα εξαπολύουν τα βέλη τους το ένα στο άλλο για τα αδιέξοδα στα οποία βρίσκεται η χώρα και από την άλλη καταθέτουν τα ψηφοδέλτια για τις επικείμενες ευρωεκλογές με λαμπερά ονόματα ηθοποιών, αθλητών, δημοσιογράφων και παρουσιαστών, δείχνοντας ποιους επιλέγουν για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο και να παλέψουν για χρόνια προβλήματα, που μας κατατάσσουν ως χώρα πολύ χαμηλά στους πίνακες αξιολόγησης, συγκριτικά με τις υπόλοιπες.

Συζητώντας με μία παρέα συνταξιούχων και 50άρηδων ταυτόχρονα, καταλήξαμε όλοι πως η πολιτική είναι μια σοβαρή υπόθεση. Μια υπόθεση που αφορά την ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας έλεγαν οι συνομήλικοι μου… τα εγγόνια μας συμπλήρωναν οι παππούδες.

Όλα αυτά την ώρα που η ακρίβεια ροκανίζει μισθούς και συντάξεις, έργα υποδομής βαλτώνουν επειδή ευρωπαϊκά κονδύλια δεν αξιοποιούνται ίσως όπως θα έπρεπε ή γίνεται κατασπατάληση σε ημέτερους. 

Όλα αυτά σε μια χρονική περίοδο στην οποία αναδεικνύονται στο έπακρο οι παθογένειες του Δημοσίου με την τραγωδία στα Τέμπη, που η βία και η παραβατικότητα καλπάζουν και μία δολοφονία έξω από αστυνομικό τμήμα αποδεικνύεται «εύκολη υπόθεση».

Πώς να μην αναρωτιόμασταν όλοι αν αξίζει στις ευρωεκλογές να επιλέξουμε απλά celebrities ή ανθρώπους που αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω μας;

Για να σας προλάβω και να αποφύγω κάθε παρεξήγηση, ξεκαθαρίζω πως σε καμία περίπτωση δεν εννοούσαμε ότι κάποιος που ασχολείται με τον αθλητισμό, το τραγούδι, την ηθοποιία ή το μόντελινγκ δεν μπορεί να ασχοληθεί με την πολιτική. Άλλωστε, υπάρχουν και αυτοί που έχουν καταφέρει πολλά στον τομέα τους. Μπορεί και «παραμπορεί» αρκεί να ασχολείται με την πολιτική, με τη «φανέλα της εθνικής» όπως ευαγγελίζονται οι περισσότεροι και όχι με τη σημαία του κόμματός τους.

Αναφερόμασταν σε διάσημους άσχετους με τα δημόσια πεπραγμένα, επειδή ποτέ δεν χρειάστηκε να ασχοληθούν με αυτά, καθώς η αναγνωρισιμότητα τους άνοιγε πόρτες και τους επέτρεπε να ζουν σε ένα δικό τους μικρόκοσμο.

Αρκεί να αναλογιστεί κάποιος πως πολύ μεγάλο μέρος των εθνικών νομοθεσιών των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθορίζονται και από το Ευρωκοινοβούλιο. Γι’  αυτό και οι προγραμματικές προτάσεις που θα γίνονται είναι πολύ σημαντικές. Στο χέρι μας είναι λοιπόν, εμείς ως πολίτες, να «σταυρώσουμε» υποψηφίους που θα μπορούν να κινηθούν στους απαιτητικούς διαδρόμους των Βρυξελλών και όχι υποψηφίους που απλά μας σαγηνεύουν και κυρίως μας κολακεύουν από τηλεοράσεως.