ΜΑΚΡΗ ΚΑΤΙΑ

Οι “illuminati” των ευρωψηφοδελτίων

Η Κάτια Μακρή γράφει για τα “λαμπερά” και “αναγνωρίσιμα” πρόσωπα που έχουν συμπεριληφθεί στους υποψήφιους των κομμάτων για την Ευρωβουλή.

Όταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης ρωτήθηκε πριν από λίγες ημέρες για την πρωτοτυπία να είναι εν ενεργεία ευρωβουλευτής ενός κόμματος (ΝΔ) και υποψήφιος ενός άλλου (ΠΑΣΟΚ), επιχείρησε να ξεγλιστρήσει διπλωματικά: «Είμαι με την Εθνική Ελλάδος» είπε.

Μεταξύ μας… και τι να έλεγε; «Θα φέρω ψήφους στο ΠΑΣΟΚ από τη Θεσσαλονίκη και σε αντάλλαγμα, αν εκλεγώ, θα εξασφαλίσω μια τρίτη, «χρυσή» αργομισθία στις Βρυξέλλες;».  Αν έκανε αυτήν την παραδοχή, θα γινόταν πολιτικός σεισμός. Πολλοί εκτιμούν την ειλικρίνεια. Κανείς όμως δεν εκτιμά τον ειλικρινή.

Οι λαμπεροί υποψήφιοι δανείζουν στα κόμματα λίγη από την αίγλη τους και εκείνα τους ανταποδίδουν μια επίζηλη, προσοδοφόρα υποψηφιότητα για τις Βρυξέλλες. Όλα στη ζωή είναι ένα deal. Και στην πολιτική, το ίδιο. Κανένα πρόβλημα. Και προσωπικά δεν έχω τίποτα με τους «illuminati» των ευρωψηφοδελτίων. Για να ξεχωρίσουν στην τηλεόραση, στη δημοσιογραφία, στον αθλητισμό, στο τραγούδι, στο Survivor (γιατί έχουμε και τέτοιο εκπρόσωπο), κάποια δεξιότητα θα έχουν παραπάνω. Είναι όμως το σωστό skill αυτό που διαθέτουν για την Ευρωβουλή;

Kατ’ αρχάς, ας δούμε τα βασικά: οι μισοί απ΄ τους celebrities των ψηφοδελτίων ετοιμάζουν βαλίτσες για το Βέλγιο, χωρίς καν να ξέρουν αγγλικά. Κι αν στην Ολομέλεια ή στις Επιτροπές θα είναι αχώριστος σύμμαχος τους τα σωτήρια ακουστικά αυτόματης μετάφρασης, στους διαδρόμους των Βρυξελλών και του Στρασβούργου, όπου γίνεται όλο το lobbying, θα περιορίζονται σε ένα αμήχανο “how do you do” ή θα επικοινωνούν με παντομίμα; Τρίτη εναλλακτική δεν υπάρχει.

Οι ίδιοι… μισοί (μπορεί και άλλοι), δεν θα έχουν μόνο το έλλειμμα της γλώσσας, αλλά και της γνώσης. Είναι λογικό ότι δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με τα κρίσιμα της Ελλάδας και της Ευρώπης, τη διοίκηση της οποίας διεκδικούν.

Για παράδειγμα, ποιον από τους διάσημους  που παρελαύνουν με άνεση στις οθόνες μας, σκέφτεστε να σηκώνεται ενώπιον 720 συναδέλφων του και να επιχειρηματολογεί για την πράσινη μετάβαση; Να μιλάει για τον GSI (ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας- Κύπρου) που χρηματοδοτεί η ΕΕ ή για την μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030;

Και δεν είναι μόνο αυτό. Η επόμενη πενταετία στις Βρυξέλλες θα είναι η πλέον καθοριστική για την στροφή των αγροτών σε νέες καλλιέργειες. Η πιο δύσκολη για τη μεταναστευτική πολιτική, εν μέσω θύελλας στη Μέση Ανατολή και επαπειλούμενης επισιτιστικής κρίσης στην Αφρική που θα φέρει στην Ευρώπη εκατομμύρια ξεριζωμένους. Οι «27» θα κληθούν να αποφανθούν για την περαιτέρω διεύρυνση τους, αλλά και για το δικαίωμα του veto, για το οποίο ήδη διαφωνούν οι ισχυροί με τους αδύναμους.

Κι αυτά είναι τα αναμενόμενα της πενταετίας. Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος, αν τελικά ο Πούτιν επικρατήσει στην Ουκρανία, οι αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει η ΕΕ να είναι ακόμη πιο επικίνδυνες και επίπονες για το μέλλον της.

Οι συζητήσεις για την Ευρώπη της επόμενης πενταετίας θα έπρεπε να είναι εξαντλητικές και οι υποψήφιοι άριστοι γνώστες όλων των κομβικών θεμάτων. Η Ελλάδα άλλωστε δεν είναι Γερμανία ούτε Γαλλία, η άποψη των οποίων είναι βαρύνουσα, λόγω μεγέθους και όχι προσώπων. Για εμάς τα 21 πρόσωπα της εθνικής αντιπροσωπείας έχουν τεράστια σημασία. Το στοίχημα είναι να λάμψουν στην πενταετία, όχι το «φως» τους να σβήσει τη νύχτα της 9ης Ιουνίου…